Σε πρόσφατη συνέντευξή τους, οι Διαιτολόγοι-Διατροφολόγοι Ελένη Τσαχάκη, Τόνια Καραγιάννη, Γιώργος Καραμανιώλας, Σοφία Λάκκα, Ειρήνη Μπαμπαρούτση, Ευαγγελία Παναγιωτοπούλου, Νίκος Καφετζόπουλος, Νόπη Μιχαηλιδου, Σταμουλία Κοκκοβού, Κατερίνα Νταλέ, Μαριαλένα Πετράκου, Γεωργία Κυπριανού και Εύα Τσάκου εξήγησαν με ποιο τρόπο μπήκαν στη ζωή τους οι τετράποδοι φίλοι τους αλλά και πώς φροντίζουν για τη διατροφή τους! Πάμε να διαβάσουμε τις απαντήσεις τους;
Συστήστε μας με λίγα λόγια το κατοικίδιο ζώο σας!
Ελένη: Ο Marley είναι ο δικός μου τετράποδος φίλος, είναι μεσαίου μεγέθους και ράτσας Γλυκό-σκυλο, όπως συχνά αναφέρω όποτε με ρωτούν. Η μαμά του είναι ημίαιμo αγγλικό Cocker Spaniel και ο μπαμπάς...τετράποδος Κρητικός! Από αυτούς τους 2 γονείς ήρθαν στον κόσμο 9 κουταβάκια, και ένα από αυτά ήταν και ο δικός μου Marley! Αν και με καταγωγή από την Κρήτη, δεν τον λες και θαρραλέο. Όσες φορές νιώθει φόβο, τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς (εγώ είμαι αυτή!) για να πάρει ακόμη μία φορά τα χάδια και την προστασία του. Φοβάται και απεχθάνεται ταυτόχρονα τις γάτες, καθώς όταν ήταν 4 μηνών τον γρατζούνισε μία στο μάτι. Ωστόσο, είναι πολύ ναζιάρης και παιχνιδιάρης με αγαπημένο παιχνίδι ένα λούτρινο κουνέλι, το οποίο το παίρνει παντού μαζί και ειδικά, όταν πάει για ύπνο.
Τόνια: Ο Fifa είναι ενας μακρύτριχος μαύρος κύριος περίπου 9 ετών και ο Felix ένας ασπρόμαυρος κύριος εκεί γύρω στα 5. Δεν είναι κάποιας συγκεκριμένης ράτσας δηλαδή καθαρόαιμα. Αποτελούν την ατραξιόν του σπιτιού και του φιλικού περίγυρου εν γένει καθώς, έχει ο καθένας τους εχει τον τύπο του. Ο Fifa είναι πολύ περίεργος και ομιλητικός (νιαουρίζει συνέχεια και θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο), του αρέσει πολύ το νερό και κάνει μπάνιο, ενώ λατρεύει τα μανιτάρια και τους γίγαντες!!! Ο Felix απο την άλλη, είναι ο μαμάκιας της παρέας, πολύ χαδιάρης σε αντίθεση με τον Fifa, τρομάζει με το παραμικρό, έχει τις πιο απίθανες στάσεις ύπνου και όταν τον τρώει η περιέργεια....γουρλώνει τα μάτια με τέτοιο τρόπο, που απλά δεν μπορείς να αντισταθείς στο γέλιο!!
Γιώργος: Η κιάρα, είναι το τετράποδο alter ego μου! Πρόκειται για ένα ημίαμο ξανθό κοκονάκι μικρού (σχετικά) μεγέθους. Το μεγαλύτερο ατού της, είναι τα μεγάλα αυτιά με τις ξανθές ανταύγιες, που κλέβουν την προσοχή από οποιονδήποτε περάσει από διπλά της. Βέβαια, αυτή, δεν έχει μάτια για άλλον πέρα από εμένα (ή οποιονδήποτε της γνωρίσω εγώ και έχει δει περισσότερες από 2 φορές). Αγαπημένος της φίλος το φαγητό, μεγαλύτερος της φόβος οι γάτες (μιας και δυστυχώς της έχουν επιτεθεί περισσότερες από 4 φορές). Πρόκειται για άλλο ένα τετράποδο πλάσμα που σου αλλάζει τη ζωή, με την ανιδιοτελή αγάπη της και τη συνεχή παρουσία της δίπλα σου.
Σοφία: Η Τεκίλα είναι μία πορτοκαλί πριγκίπισσα που είναι μέλος της οικογένειάς μου εδώ και 7 χρόνια. Δεν είναι καθαρόαιμη, είναι μια κλασική κεραμιδόγατα της Αθήνας, αν και ήρθε σε μένα από την Πάτρα. Φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει δική της προσωπικότητα, νιαουρίζει συνεχώς απαιτώντας προσοχή και χάδια. Το χειμώνα βρίσκει τα πιο ζεστά μέρη για να κοιμηθεί και το καλοκαίρι αντίστοιχα τα πιο δροσερά, ενώ οι πόζες που παίρνει όταν κοιμάται αξίζει πάντα να φωτογραφηθούν. Αν και ζει μόνιμα μέσα στο σπίτι δεν έχει χάσει καθόλου το ένστικτο του κυνηγού, έτσι πολύ συχνά μου κάνει «δώρα» και εκπλήξεις!
Ειρήνη: Τα τελευταία 2,5 χρόνια στη ζωή μου υπάρχει η Ίρις ένα πεισματάρικο αλλά στοργικό Αμερικάνικο Ακίτα, η οποία έχει φτάσει αισίως τα 46 κιλά μιας και από άποψη φυλής ανήκει στα μεγαλόσωμα κατοικίδια με αρκετές ιδιαιτερότητες στη διατροφική της υποστήριξη. Προκαλεί εντύπωση με το μέγεθος και τη μεγαλοπρέπεια της. Η περήφανη συμπεριφορά της αποπνέει θαυμασμό μιας και συνδυάζει τη δυνατή προσωπικότητα με την στοργικότητα και την αφοσίωση που δείχνει στην οικογένεια μου. Η Ίρις έχει έντονο το ένστικτο της φύλαξης, αλλά χρειάστηκε πολύς χρόνος για να διαπαιδαγωγηθεί σωστά . Ζει άνετα σε διαμέρισμα και γαβγίζει ελάχιστα. Δεν κάνει ζημιές και δεν έχει έντονη μυρωδιά, ενώ χρειάζεται 2 φορές την ημέρα τουλάχιστον 30 λεπτά βόλτα. Ταυτόχρονα, έχει αδυναμία και απολαμβάνει το παιχνίδι με τον 9χρονο γιό μου με τον οποίο έχει μια αρμονική και χαρούμενη συμβίωση.
Ευαγγελία: Το κατοικίδιο μας είναι η Lila, ένα ημίαιμο Labrador μαύρου χρώματος και μεσαίου μεγέθους (βάρους 21 kgr). Η ηλικία της είναι πλέον 2 ετών και είναι ένα σκυλάκι με υπέροχο χαρακτήρα, απίστευτη ανθρωποκεντρική αφοσίωση και ατελείωτη ενέργεια. Είναι υπερβολικά φιλική σε όλους τους ανθρώπους και έχει μάθει πλέον να είναι ιδιαίτερα ανεκτική στις γάτες που ζουν ή επισκέπτονται τακτικά τον κήπο μας. Η αδυναμία της είναι τα πουλιά και οι μέλισσες και δυστυχώς όταν έρθει περιστασιακά αντιμέτωπη με κάποιο από αυτά τα δυο είδη ζώων, βγαίνει από μέσα της ο κυνηγός. Η Lila είναι το πέμπτο αναπόσπαστο μέλος της οικογένεια μας και είναι αναντικατάστατη και πολύτιμη για εμάς.
Νίκος: Σας παρουσιάζω το φοβερό δίδυμο, τη Νόρα (η μεγάλη) και την άτακτη Νάλα.
Νόπη: Τρούφα είναι το όνομα της και μαντέψτε ποιο είναι το αγαπημένο μου γλυκό! Όταν την απέτησα δεν κοίταξα αν θα είναι ράτσας, αν θα είναι κοριτσάκι η αγοράκι, ήθελα μόνο να είναι σχετικά μικρόσωμο επειδή μένω σε πολυκατοικία. Είναι αρκετά υπερκινητική και ακούραστη και για να αντιληφθείτε τη δραστηριότητά της σας ενημερώνω πως είναι ημίαιμο Jack Russell, συχνά μάλιστα μου θυμίζει τον Μάιλο από την ταινία «Μάσκα» για τους γνώστες των 90s’. Είναι ναζιάρα κυρίως όταν κάνει ζημιά. Της αρέσει να περνάει ατελείωτες ώρες στο μπαλκόνι κατασκοπεύοντας κάθε τι που κινείται και είναι αρκετά κρυουλιάρα καθώς το χειμώνα κάθεται μπροστά στη σόμπα ή κουρνιάζει στη φωλιά της με την κουβερτούλα της. Στην ηλικία των 10 μηνών ξεκίνησε ειδική εκπαίδευση ώστε να μάθει να μη γαβγίζει άσκοπα, να αντέχει τις στιγμές αποχωρισμού μας χωρίς κλάματα και να είναι πιο υπάκουη στις βόλτες μας.
Η Τρούφα όμως δεν ήταν το πρώτο μου ζωάκι, στη ζωή μου προϋπήρχε η Λούνα, το γκριζωπό κουνελάκι μου. Είναι νάνος λιονταράκι και ζει ελεύθερη στο σπίτι. Τον τελευταίο καιρό λόγω της Τρούφας έχει περιοριστεί στο δωμάτιό της (ναι καλά διαβάσατε έχει δικό της δωμάτιο). Είμαστε σε διαδικασία συμφιλίωσης των μικρών μας φίλων καθώς τα κουνελάκια τρομάζουν από τις απότομες κινήσεις και η Τρούφα από αγάπη και θέληση να παίξει μαζί της την τρομάζει. Την Λούνα την απέκτησα από την Αθήνα για την ακρίβεια την αγόρασα από pet shop και είναι το μόνο για το οποίο μετανιώνω γιατί δεν γνώριζα πως υπάρχουν αδέσποτα κουνελάκια προς υιοθεσία. Είναι πολύ ζητιάνα στο φαγητό και κάθε φορά που ακούει το «μαγικό» σακουλάκι της τροφής της τρέχει και σπινιάρει από χαρά στον καναπέ της. Χόμπυ της είναι να ροκανίζει όποιο καλώδιο βρεθεί στον δρόμο της γιατί από τη φύση της νομίζει πως είναι ρίζες δέντρου που ενοχλούν τη διαδρομή της.
Σταμουλία: O Άλμπι είναι ο δικός μου τετράποδος φίλος! Είναι ημίαιμο Λαμπραντόρ με «πινελιές» ελληνικού ποιμενικού. Όπως προδίδει και το όνομα του έχει αλμπινισμό κι έχει πιτσιλωτή, ροζ μυτούλα. Λατρεύει τα κουκουνάρια και τα ξύλα και πάντα κάτι από αυτά υπάρχει στο στόμα του. Αγαπάει τις βόλτες στη φύση και την εξερεύνηση.
Κατερίνα: Ο Μαξ και η Μασκότ είναι τα δύο τετράποδα μέλη της οικογένειας μου. Ο Μαξ είναι ένας γλυκύτατος μαλλιαρός καστανόξανθος σκυλάκος και η Μασκότ είναι η μικρή μας ασπρόμαυρη γάτα με τα ξεχωριστά μάτια, ένα μπλε και ένα πράσινο που τραβάει όλα τα βλέμματα με την ξεχωριστή ομορφιά της. Κανένα από τα δύο δεν είναι κάποια συγκεκριμένη ράτσα, ο Μαξ είναι ένας φοβητσιάρης κύριος περίπου 2 χρονών που λατρεύει όλες τις γάτες της γειτονιάς και φυσικά και την μικρή μας Μασκότ που είναι περίπου 1 ετών. Η αγάπη αυτή φαίνεται να είναι αμοιβαία καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που κοιμούνται μαζί ενώ ο ένας απολαμβάνει τα χάδια του άλλου.
Μαριελένα: Το δικό μας τετράποδο παιδί είναι ο Χνούδης (όνομα και πράγμα) ! Είναι ένας αδέσποτος γάτος ενός έτους με γκρι-ασημί χρώμα και υπέροχα μάτια. Το είδος του έχει ρίζες από την Ρωσία αλλά εμείς τον βρήκαμε αδέσποτο στην Σαλαμίνα ! Από την αναζήτηση που έχουμε κάνει για να βρούμε την πραγματική καταγωγή του, μάλλον ανήκει στο είδος Russian blue. Ο Χνούδης είναι λίγο ζωηρός με στιγμές έκρηξης όταν αρχίζει να τρέχει μόνος του στο σπίτι, είναι πολύ κοινωνικός με ανθρώπους και άλλα γατιά, είναι χαδιάρης όταν θέλει, αλλά νιώθω ότι σε καταλαβαίνει σαν άνθρωπος (όταν θέλει!). Έχει το δικό του ωράριο ύπνου-παιχνιδιού- κυνηγητού το οποίο μάλλον προσαρμόζει ανάλογα με το αν είμαστε εμείς σπίτι ή όχι. Τρελαίνεται να κυνηγάει μύγες, αράχνες και ότι κινείται, αλλά το καλύτερο του είναι να παίζει με τα χέρια ή τα πόδια μας!
Γεωργία: Η Λίλα μπήκε στη ζωή μου σταδιακά για να προσδώσει μια καθημερινή νότα ανεμελιάς και φροντίδας σε μια ομολογουμένως δύσκολη και έντονη περίοδο, καθώς εκπονούσα τη μεταπτυχιακή μου διατριβή. Ήταν μια πανέμορφη γάτα της γειτονιάς, φιλική, χαδιάρα και τρυφερή
με χαρακτηριστικό της εμφάνισής της το μωσαϊκό των χρωμάτων της που με λίγη έμπνευση από τις επαναλήψεις του Κωνσταντίνου και Ελένης με έκαναν να την ονομάσω Λίλα από το παρδαλό του χρώματος της.
Εύα: Το σκυλάκι μου ονομάζεται stalitsa (το πώς προέκυψε το όνομα είναι μεγάλη ιστορία) και είναι ένα υπερκινητικό κοκεράκι 9 ετών πλέον. Το χαρακτηριστικό της είναι ότι θα μπορούσε όλη μέρα να τρέχει και να τρώει, πιστεύω ότι αυτά τα δύο την κάνουν ευτυχισμένη συν το ότι είναι πολύ χαδιάρα, καθώς και ατρόμητη. Είναι μέσα σ’όλα, θεωρεί ότι όλα έχουν ενδιαφέρον και χώνει τη μούρη της παντού!
Πώς μπήκαν στη ζωή σας και με ποιον τρόπο την άλλαξαν;
Ελένη: Ο Marley ήρθε στη ζωή μου έπειτα από την ολοκλήρωση των σπουδών μου. Ήμουν σε αναζήτηση για να πάρω σκύλο, ωστόσο περίμενα να μου κάνει το κλικ! Και έτσι μία μέρα, είδα μία αγγελία για το Marley και τα αδελφάκια του ότι ψάχνανε για ... παντοτινό σπίτι! Από εκείνη την ημέρα όλα άλλαξαν. Το πρόγραμμά μου, οι προτεραιότητες και φυσικά, στο ποιος θα έχει πρώτη θέση στην καρδιά μου!
Τόνια: Μπήκαν και οι δυο πολύ απρόσμενα στη ζωή μου. Τον Fifa τον πετάξανε μαζί με τα αδελφάκια του μεσα σε μια σακούλα δίπλα στο σπίτι μου και βρέθηκε να νιαουρίζει μπροστά απο την πόρτα της αυλής μου. Ο Felix απο την άλλη ήρθε κ εκεινος στην αυλή μου (5 χρόνια περίπου μετά) κατατρομαγμένος απο τα άλλα γατιά της γειτονιάς, ανέβηκε στην καρυδιά που έχω κ δεν κατέβαινε με τίποτα. Η πρώτη τους συνάντηση θεαματική, δεν ήξερα οτι ο Fifa έχει ικανότητες Luciano Pavarotti... Ωστόσο με τον καιρό έχουν βρει δικό τους κώδικα επικοινωνίας και πλέον αποτελούν μια ισχυρή ομάδα τύπου μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε!!
Δεν μπορούσα ποτε μου να φανταστώ οτι μπορεί κάποιος να έχει τόσο εντονη επικοινωνία με μια γάτα. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω απο τα αγόρια μου. Έχουν παρει στοιχεία απο τον χαρακτήρα μου όπως κι εγω απο το δικό τους. Το σπίτι πλεον είναι πολύ πολύ πολύ ζωντανό!
Γιώργος: Η κιάρα ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου. Όχι τόσο ξαφνικά, αν σκεφτεί κανείς πως έψαχνα καιρό να υιοθετήσω ένα σκυλάκι, αλλά κυρίως γιατί είδα την αγγελία της όσο ήμουν σε ένα πάρτυ έκπληξης φίλης, και 40 λεπτά μετά, βρέθηκα σε μία πλατεία να την κρατάω αγκαλιά, μιας και ήταν, μόλις, ενα κουταβάκι δύο μηνών. Με το που γύρισα σπίτι την άφησα να το ερευνήσει και κατευθείαν άρχισε να κουνά την μικρή της ουρίτσα πλησιάζοντας με για να με γλείψει. Από εκείνη τη μέρα είμαστε αχώριστοι και ομολογουμένως, δε μπορώ να σκεφτώ πως ζούσα χωρίς την παρέα της.
Σοφία: Η Τεκίλα ήρθε στη ζωή μου στα πρώτα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής. Ήταν «δώρο» της καλύτερης μου φίλης η οποία άκουγε πολύ συχνά το πόσο θα ήθελα να έχω μια γάτα στο σπίτι μου στην Αθήνα, όντας μεγαλωμένη ανάμεσα σε κατοικίδια. Μέχρι να έρθει η Τεκίλα στη ζωή μου πάντα αναρωτιόμουν αν είμαι cat ή dog person, καθώς αγαπώ πολύ όλα τα ζώα. Όταν την γνώρισα για πρώτη φορά η απορία μου λύθηκε...είμαι cat person! Όταν ήρθε στη ζωή μου την άλλαξε πραγματικά την γέμισε με πολύ αγάπη, πολύ φροντίδα και φυσικά πολύ παιχνίδι. Με έκανε πιο υπεύθυνο άτομο και μου έδειξε πόση αγάπη μπορώ να δώσω.
Ειρήνη: Έχει αλλάξει πολύ τη ζωή μου, μιας και είναι η πρώτη φορά που έχω κατοικίδιο με τη βοήθεια της οικογένειας μου και μάλιστα τόσο απαιτητικό, γιατί βιώνω καθημερινά και έντονα τη πίστη, την αφοσίωση, την άδολη αγάπη, το θάρρος και την αξιοπρέπεια που χαρακτηρίζουν την Ίρις. Η σχέση μου μαζί της είναι ένα πραγματικό δώρο μιας και ουσιαστικά θα μπορούσα να πω ότι είναι θεραπευτική , με περισσότερο από έναν τρόπους και ψυχολογικούς και ουσιαστικούς. Δεν είναι τυχαίο αυτό που λέγεται: «Οι άνθρωποι εξημέρωσαν τους σκύλους και οι σκύλοι τον άνθρωπο», γι’ αυτό και τη θεωρώ μέλος της οικογένειας μου.
Ευαγγελία: Η υιοθεσία της έγινε δυο χρόνια πριν όταν η Roka, το προηγούμενο μου σκυλί ήταν στο τελευταίο στάδιο πριν πεθάνει. Αναζήτησα εκκλήσεις για βοήθεια αδέσποτων σε φιλοζωικές σελίδες κι έτσι έπεσα πάνω σε μια έκκληση της Ζωοφιλικής Ένωσης Μεγάρων που ζητούσε βοήθεια για την θεραπεία ενός κουταβιού ηλικίας ενός μηνός που από ανθρώπινο χέρι βρέθηκε σε κάδο απορριμμάτων, διασώθηκε και εν συνεχεία διεγνώσθη με τύφο. Έστειλα την απαιτούμενη ενίσχυση με την ελπίδα ότι το καλό κάρμα θα βοηθήσει και τον δικό μου σκύλο, κάτι το οποίο δεν συνέβη. Λίγο καιρό μετά, απαρηγόρητη, αναζήτησα τα νέα για το κουτάβι. Ήταν καλύτερα αλλά ακόμη σε νοσηλεία και σε υπερ-επείγουσα ανάγκη φιλοξενίας, καθώς σύντομα θα έπρεπε να επιστρέψει στον δρόμο. Χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά και βέβαιη ότι κανείς δεν θα ήταν σύμφωνος σε άλλο σκυλί τόσο σύντομα μετά την απώλεια της Roka, πήρα τηλέφωνο και ενημέρωσα ότι θέλω να την υιοθετήσω. Λίγο αργότερα, αφού ξεπέρασε κάθε κίνδυνο από τον τύφο, πήγα στα Μέγαρα να την παραλάβω κι έτσι μπήκε στη ζωή μας.
Την άλλαξε συθέμελα καθώς είναι ένα υπέροχο κουτάβι με την ενέργεια είκοσι κουταβιών. Όταν έφτασε τους 6 μήνες, ξεκίνησα την θετική εκπαίδευσή της που διήρκησε ένα εξάμηνο, προκειμένου η συμβίωση μας να είναι απόλυτα αρμονική. Κι έτσι έγινε και πλέον μας ακολουθεί παντού, σε ταξίδια, στην δουλειά, σε καθημερινές ή ακόμα και πιο επίσημες περιστάσεις, σαν να ήταν άνθρωπος. Εάν δεν μπορούμε να την πάρουμε κάπου, απλά δεν πάμε ούτε εμείς. Εάν στο ξενοδοχείο ή στο εστιατόριο που κοιτάμε δεν δέχονται κατοικίδια, απλά θα αναζητήσουμε αυτό που δέχεται. Ζει στο σπίτι μαζί μας και η καθημερινή αλληλεπίδραση μαζί της, συνιστούν για εμάς στιγμές χαράς και ευτυχίας.
Νίκος: Η Νόρα μπήκε στη ζωή μας το 2017 χάρη στον κουμπάρο μου Γρηγόρη, ο οποίος την βρήκε χτυπημένη στη Λεωφ. Λαυρίου. Έκοψε την κυκλοφορία, την έβαλε μέσα, τη φροντίσαμε και από τότε είναι στη ζωή μας. Πρέπει να ήταν ενός τότε, όσο ήταν και η μικρή μου κόρη. Συνομήλικα λοιπόν και από τότε αχώριστες! Η μικρή και άτακτη Νάλα τώρα, μπήκε στη ζωή μας τα Χριστούγεννα του 2021 μετά από ένα ποστ στο FB. Την είδε η σύζυγος, της έκανε κλικ και παρά τις (ομολογώ) λίγες ενστάσεις μου, την αποκτήσαμε. Και ευτυχώς! Η ζωή στο σπίτι τώρα με 2 παιδιά και 2 σκυλιά είναι αρκετά περιπετειώδης!
Νόπη: Η Τρούφα ήρθε στη ζωή μου την εποχή που συνεχώς το βλέμμα μου έπεφτε σε ειδήσεις κακοποιήσης ζώων και σκέφτηκα πως ήρθε η στιγμή να «σώσω» ένα αδέσποτο ζωάκι που σε άλλη περίπτωση θα ήταν σε κάποιο καταφύγιο ή στον δρόμο αβοήθητο. Μόλις είδα τη φωτογραφία της στο καταφύγιο αυτά τα πονηρά μεν, αγαθά δε, στρόγγυλα μαύρα μάτια μου έκαναν το κλικ και αγωνιούσα να απογαλακτιστεί για την πάρω σπίτι μου. Το να συμβιώνεις με ένα σκυλάκι εχει θετικά αλλά έχει και κάποια πιθανώς αρνητικά πράγματα που πρέπει να σκεφτείς πριν το αποκτήσεις. Έχοντας την Τρούφα κάθε φορά που επιστρέφω σπίτι είναι εκεί στην πόρτα να με περιμένει και να δείχνει τη χαρά της τόσο έντονα που ξεχνάω τις δυσκολίες της ημέρας μου. Μου δείχνει την πίστη, την αφοσίωση και την αγάπη της όλη μέρα με μικρά πράγματα, μια αγκαλιά που αποζητεί κλαίγοντας, ένα κούνημα της ουράς ακόμη και τα απίστευτα άλματά της που την κάνουν να αγγίζει το πρόσωπό μου(!). Τα-ίσως- αρνητικά που θα έλεγε κάποιος με την απόκτηση ενός σκύλου είναι ότι αλλάζει όλη η ρουτίνα. Κυρίως τον πρώτο χρόνο που ο τετράποδος φίλος χτίζει τον βασικό του χαρακτήρα πρέπει να έχεις ενημερωθεί με βασικά πράγματα που θα εκπαιδεύσουν τον σκύλο σου ώστε να είναι φρόνιμος σε βόλτες. Θα πρέπει τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα να βγαίνει βόλτα, οπότε οφείλεις να έχεις χρόνο είτε είναι χειμώνας είτε καλοκαίρι. Τέλος, ο σκύλος ειδικά αν ζει μέσα στο σπίτι, θα πρέπει να συμφιλιωθείς με την ιδέα πως σε κάθε διακοπές ή εξορμήσεις θα πρέπει να σε ακολουθεί ή να μένει σε ειδικούς χώρους φύλλαξης κατοικιδίων.
Σχετικά με τη Λούνα, ήρθε στη ζωή μας όταν διανύαμε την περίοδο της πανδημίας οπότε ήμασταν περισσότερες ώρες μέσα στο σπίτι και έτσι μας έκανε απίστευτη παρέα. Όσο περίεργο και αν ακούγεται ένα κουνελάκι είναι σαν έναν λούτρινο κουκλάκι που τρέχει πέρα δόθε, ανεβαίνει καναπέδες και καρέκλες να εξερευνήσει, τρέχει από πίσω σου και σηκώνεται στα δυο της πόδια να της δώσεις από αυτό που σε βλέπει να τρως. Μπορεί να μην είναι σαν τον σκύλο που θέλει βόλτες στην εξοχή αλλά σίγουρα θέλει και αυτή την απαραίτητη προσοχή. Αφιερώνω χρόνο καθαρίζοντας το κλουβί της δυο φορές την ημέρα ώστε να μη συσσωρεύονται μικρόβια και φροντίζω να έχει πάντα κάποιο ειδικό ξύλινο παιχνίδι να ακονίζει τα δόντια της. Είναι στειρωμένη από το πρώτο έτος της ζωής της γιατί τα περισσότερα κουνελάκια έχουν μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου.
Σταμουλία: Μπήκε στη ζωή μου ενώ ήδη ήμουν στην αναζήτηση να υιοθετήσω κάποιο σκύλο κι τυχαία-ή και όχι- βρέθηκε μπροστά μου μια ανάρτηση προς υιοθεσία. Μας έκλεψε την καρδιά από την πρώτη στιγμή και αισθάνθηκε ασφαλής από τη στιγμή που μπήκε στο καινούργιο και παντοτινό του σπίτι.
Κατερίνα: Η Μασκότ ήρθε στην οικογένεια μας ξαφνικά ένα πρωινό μαζί με την μητέρα της όταν ήταν ένα γατάκι μόλις κάποιων ημερών, δυστυχώς μέχρι το τέλος της ημέρας είχε μείνει μόνη της ενώ η μητέρα της δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά. Την μεγαλώσαμε μαζί με τον Μαξ ο οποίος την πρόσεχε σαν παιδί του και τώρα πια είναι και οι δύο αχώριστοι. Ο Μαξ από την άλλη ήταν το μοναδικό κουτάβι που επιβίωσε μετά την γέννα της πρώτης μας σκυλίτσας, δυστυχώς λίγους μήνες αργότερα χάσαμε και την μητέρα του. Έτσι κατάφερε ακόμα και από τις πρώτες μέρες της ζωής του να μας ομορφύνει ένα τόσο δύσκολο γεγονός. Είναι ένας αδέξιος σκυλάκος και μαζί με την γκρινιάρα Μασκότ κάθε μέρα μας χαρίζουν απίστευτες στιγμές γέλιου!
Μαριαλένα: Ο Χνούδης πήρε το όνομα του σε μια στιγμή έμπνευσης δικής μου όταν τον κράτησα πρώτη φορά. Ήταν ένα μικρό γκρι χνούδι που έκλαιγε και φώναζε! Τον βρήκαμε στην αυλή μιας φίλης μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια του και τον διαλέξαμε γιατί ήταν πιο ήσυχος από τα αδέρφια του.
Μάλλον δεν ξέραμε τι θα έρθει βέβαια! Δεν ήταν απόφαση στιγμής η υιοθεσία του αλλά ήταν κάτι που σκεφτόμασταν καιρό και περιμέναμε να βρούμε την κατάλληλη ευκαιρία. Οι πρώτες μέρες μαζί του μπορώ να πω ότι ήταν αγχωτικές για να δούμε τι χρειάζεται, πως θα κοιμηθεί, αλλά εκείνος προσαρμόστηκε κατευθείαν. Εδώ και ένα χρόνο που τον έχουμε, έχει αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο και πιο χαμογελαστό! Περιμένω πως και πως να γυρίσω σπίτι να τον δω, να παίξουμε το κυνηγητό μας και να δω τι καινούριο έχει κάνει. Με έχει κάνει πιο υπεύθυνη, πιο στοργική και πραγματικά νιώθω σαν μαμά του! Μπορώ να πω πως είναι από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί ποτέ!
Εύα: Η stalitsa μπήκε στη ζωή μου όταν συγκατοίκησα με τον σύζυγό μου, ο οποίος εάν είχε το περιθώριο θα έκανε το σπίτι μας φάρμα ζώων, καθώς συστηματικά προσπαθεί να με πείσει να πάρουμε ζωάκια κάθε λογής, γάτα, σκύλο, πουλιά, σαύρες, χελώνες κλπ. Είπα το οκ στο σκύλο μετά από πολλή αντίσταση, γιατί έχω μεγαλώσει με σκύλο και ήξερα τι «απαιτήσεις» έχει η ευζωΐα του. Μόλις είδα τη φάτσα της μικρής δεν μπόρεσα να αντισταθώ και την πήρα στο σπίτι. Δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου χωρίς αυτή, γιατί με βοήθησε να ωριμάσω, να αναπτυχθώ και να τεστάρω τον εαυτό μου και την προσωπικότητά μου. Συνειδητοποίησα ότι αναλαμβάνω την ευθύνη των αποφάσεών μου, μπορώ να φροντίσω ένα πλάσμα που εξαρτάται 100% από εμένα, να αγαπήσω πραγματικά και να επεξεργαστώ ποια είναι τελικά η ποιότητα ζωής μου. Με βοήθησε επίσης να έρχομαι σε επαφή με τη φύση μέσω των περιπάτων που κάνουμε, να κάνω συστηματική άσκηση γιατί χρειάζεται και η ίδια άσκηση και να δημιουργώ χρόνο στην καθημερινότητά μου ναξεμπλοκάρει ο εγκέφαλος από τη δουλειά. Μία βόλτα ακόμα και 20’ σε ένα πάρκο σου αλλάζει όλη την ψυχολογία!
Πώς να προστατέψετε το κατοικίδιό σας από την παχυσαρκία;
Ελένη: Η διατροφή που έχω επιλέξει, όπως μου σύστησε και ο κτηνίατρος, είναι αυτή που θα του ταιριάξει καλύτερα, τόσο σε θέμα γεύσης, όσο και στην ολική του εμφάνιση (τρίχα, οσμή κλπ). Επιλέγω ξηρά τροφή με υψηλή σχετικά σύσταση σε πρωτεϊνη, με λαχανικά και λίγα δημητριακά. Αγαπημένη γεύση; Το αρνί και το κοτόπουλο, καθώς το έλαιο σολωμού! Προκειμένου να διατηρήσω σε φυσιολογικά επίπεδα το βάρος του από τις λιχουδιές των «παππούδων», πέρα από την καθημερινή πρωινή βόλτα, περπατάμε το απόγευμα 4 χιλιόμετρα σε βουνό! Εκτός από τη γυμναστική που κάνουμε, εκεί βρίσκεται και η σκυλο-παρέα του για να άφθονο παιχνίδι και τρέξιμο.
Τόνια: Επειδή είναι στειρωμένα και τα δυο, φροντίζω να τους δίνω ειδική τροφή για στειρωμένες γάτες και φυσικά την απαραίτητη ενυδάτωση τους. Προσέχω αρκετά την ποσότητα που θα καταναλώσουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, χωρίς όμως να λείπουν και οι λιχουδιές !! Γι αυτό ζούμε κιόλας!!! Όσον αφορά την κίνηση τους...δεν μπορώ να πω οτι έχω παράπονο...κοιμούνται αρκετά όσο κοιμούνται οι γάτες αλλά όταν τους πιάσει η τρέλα τους, ξεκινούν ένα εκπληκτικό παιχνίδι μαζί με κυνηγητό το οποίο δεν έχει σταματημό!
Γιώργος: Μπορεί η Κιάρα να λατρεύει, κάθε τι φαγώσιμο, αλλά το στομάχι της δεν έχει την ίδια άποψη. Από όταν ηταν μικρή δε μπορούσε να μεταβολίσει τροφές που δεν ήταν "τόσο ποιοτικές". Όχι, όχι, μη φανταστείτε ότι την ταΐζω πατέ σολωμού, απλά προτιμώ την ξηρά σκυλοτροφή με όσο το δυνατόν περισότερη ζωική πρωτεΐνη, μιας και ο οργανισμός της δεν αντέχει ιδιαίτερα τους υδατάνθρακες, όπως μου είπε και η κτηνίατρός της. Είναι γεγονός πως μετά τη στείρωση της, μπορεί να πάρει πιο εύκολα κιλά, αλλά λόγω της διατροφής της και της απεριόριστης όρεξης της για εξερεύνηση και περπάτημα, διατηρείται σωστό μοντέλο! Όπως και εμείς βέβαια, καταναλώνει και λιχουδιές στην καθημερινότητά της, αλλά πάντα με ένα μέτρο.
Σοφία: Η διατροφή της Τεκίλας είναι κάτι το οποίο με απασχολούσε πολύ καθώς μετά τη στείρωση της αυξήθηκε λίγο το βάρος της. Από τότε με την συμβουλή του αγαπημένου μας κτηνιάτρου φροντίζω να της δίνω ποιοτική ολιστική ξηρά τροφή με εναλλαγές κατά καιρούς σε ειδική τροφή για ρύθμιση του βάρους. Αποφεύγω να τις δίνω λιχουδιές καθώς συχνά, ψαχουλεύει μόνη της όταν πεινάει και μπορεί να «τσιμπήσει» από το δικό μου φαγητό ενώ δεν βλέπω! Φυσικά, πολύ σημαντική είναι η ενυδάτωση γ’ αυτό φροντίζω πάντα να έχει καθαρό νερό στο μπολάκι της. Τέλος προσπαθώ μέσω των παιχνιδιών που μας αρέσουν πολύ να αυξάνω τη σωματική της δραστηριότητα ώστε να πετύχουμε την διατήρηση του βάρους.
Ειρήνη: Όσον αφορά σε θέματα υγείας, τα μεγαλόσωμα σκυλιά έχουν το αρνητικό ότι ζουν λιγότερο από τα μικρόσωμα και γι’ αυτό θεώρησα σημαντικό από τη πρώτη στιγμή προκειμένου να εξασφαλιστεί το μέγιστο στο προσδόκιμο επιβίωσής της να ακολουθήσει την ενδεικτική διατροφή με βάση τη φυλή της και τα χαρακτηριστικά που εμφανίζει σαν οργανισμός καθώς και του ότι θα πρέπει να έχει ένα φυσιολογικό βάρος για την αποφυγή δυσπλασίας στα ισχία και για να μπορεί να έχει μια καθημερινή φυσική δραστηριότητα χωρίς δυσκολία.
Τροφές πλούσιες σε κρέας είναι πιο κοντά στην φυσική της δίαιτα μιας και εξομοιώνουν το τι θα έτρωγε αν βρισκόταν στο φυσικό της περιβάλλον. Γι αυτό το λόγο το κρέας είναι η πρώτη τροφή που καταναλώνει! Ωστόσο ενημερώθηκα και από τον εκτροφέα της αλλά και από τον κτηνίατρο μας για το είδος της τροφής που ενδείκνυται για αυτή τη φυλή και από τότε ακολουθώ τις οδηγίες τους δίνοντας στην Ίρις ωμή τροφή barf η οποία περιέχει κρέας, κόκκαλα, εντόσθια, αυγά, λαχανικά, φρούτα και γαλακτοκομικά, όπως γιαούρτι σε συνδυασμό με λίγη κροκέτα για εμπλουτισμό και για εξοικείωση με αυτή τη τροφή σε περιόδους ταξιδιών μιας και είναι η εύκολη λύση στην μεταφορά.
Με αυτό το τρόπο την προστάτεψα από τους έξτρα υδατάνθρακες που εμπεριέχονται στη ξηρά τροφή δημιουργώντας πιθανές αλλεργίες και συμβάλλουν στην αύξηση βάρους καθώς και από το γεγονός ότι πλέον με την ωμή τροφή χρειάζεται λιγότερο χρόνο πέψης, σαφώς όμως διατηρώντας μια σωστή υγιεινή στην επεξεργασία του φαγητού της για αποφυγή ανάπτυξης βακτηριών. Η σχέση πλέον μαζί της είναι αμοιβαία και χαίρομαι που υπάρχει στη ζωή μου!!
Ευαγγελία: Η Lila έως ότου να κλείσει το πρώτο έτος έτρωγε ειδική ξηρά τροφή για κουτάβια με γαστρεντερικά προβλήματα καθώς ο τύφος που την ταλαιπώρησε ως κουτάβι την καθιστούσε ευάλωτη. Σε ηλικία ενός ετών στειρώθηκε, οπότε έκτοτε η διατροφή της συνίσταται σε ειδική για στειρωμένα ή κοινή ξηρά τροφή, εναλλάξ. Η ποσότητα ξηράς τροφής είναι η αυστηρά συνιστώμενη για το βάρος της. Όσον αφορά τις λιχουδιές στην διατροφή της ποικίλλουν : κάποιες φορές είναι κόκκαλα από petshop, ενώ η συνυφασμένη λιχουδιά με την εκπαίδευσή της είναι το παριζάκι-κοτόπουλο και ακόμα, συχνά της φτιάχνουμε σκυλο-μπισκότα με μπανάνα/ φυστικοβούτυρο. Τέλος, στο τραπέζι πάντα της δίνουμε την τελευταία μας μπουκιά, ο καθένας από το πιάτο του.
Πέρα από την διατροφή της, αποτελεί για εμάς δέσμευση το καλό επίπεδο της φυσικής της δραστηριότητας. Εάν δεν την βγάλω ξεχωριστά δική της βόλτα, θα είναι επειδή μ’ έχει συνοδεύσει όλη μέρα παντού, με τα πόδια ή με το αυτοκίνητο. Εάν παρόλ’ αυτά δεν έχουμε περπατήσει αρκετά, θα την πάω βόλτα και εάν δεν προλάβω ή ο καιρός δεν το επιτρέπει, θα την αφήσω το βράδυ στο κήπο να τρέξει και να κοινωνικοποιηθεί με τις γάτες. Όταν είμαστε σπίτι, η πρόσβαση της σε μπαλκόνια και αυλές είναι πάντα διαθέσιμη.
Τέλος, ιδιαίτερη σημασία δίνουμε και στην πνευματική ανάπτυξη και ισορροπία της, χρησιμοποιώντας και αξιοποιώντας ότι μέσα έχουμε διαθέσιμα, όπως παιχνίδια, εντολές, επισκέψεις σε μέρη που δεν έχει πάει, κοινωνικοποίηση με ζώα που δεν γνωρίζει, βουτιές στη θάλασσα, ταξίδια κλπ.
Η υγεία, η ευεξία και η ποιότητα της ζωής της είναι δική μας εφ’ όρου ζωής ευθύνη, από την ημέρα που συνειδητά αναλάβαμε την υιοθεσία της. Κάθε στιγμή της κοινής μας ζωής δικαιώνει την απόφαση αυτή. Η αμοιβαία αγάπη της ομορφαίνει την ζωή μας, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και θέλουμε γι’ αυτήν μόνο το καλύτερο.
Νίκος: Τα 2 σκυλάκια κάθε μέρα βολτάρουν μαζί μας σε κοντινό βουνό, επομένως το κομμάτι άσκηση καλύπτεται 100%. Όσον αφορά το φαγητό τους , τρώνε τη μερίδα τους και τσιμπάνε το εξτραδάκι πους πολύ σπάνια.. Όπως και με τους ανθρώπους, την αγάπη μας δεν πρέπει να την εκφράζουμε με το φαγητό γιατί οι συνέπειες μπορεί πιο πολύ να βλάψουν, παρά να ωφελήσουν.
Νόπη: Η Τρούφα είναι πολύ λιχούδα, κάθε φορά που με βλέπει στην κουζίνα παραφυλάει μήπως μου παραπέσει κάτι ώστε να το αρπάξει. Γι’ αυτόν τον λόγο φροντίζω να της δίνω μόνο ποιοτική κροκέτα ανάλογη της ηλικίας που διανύει καθώς κάθε στάδιο της ζωής του σκύλου έχει άλλες διατροφικές απαιτήσεις. Τα μικρά σνακς που λαμβάνει είναι μόνο για στιγμές εκπαίδευσης μέσα στην ημέρα και είναι ειδικά μπισκότα για σκύλους. Φρέσκο κρέας είτε μαγειρεμένο είτε ωμό δεν καταναλώνει ποτέ ειδικά μετά την στείρωση που τα περισσότερα ζωάκια παχαίνουν θα πρέπει να είμαι ακόμη πιο προσεκτική στο τι τρώει. Το μόνο ως έξτρα από την κροκέτα της που τρελαίνεται και της το δίνω είναι 2 καρότα την εβδομάδα, τα οποία βοηθάνε και στο καθάρισμα της οδοντοστοιχίας της αλλά της παρέχουν και απαραίτητες βιταμίνες. Τα γεύματά της πλέον (10μηνών) είναι δύο την ημέρα και ζυγισμένα σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας (160gr την ημέρα). Δεν της δίνω ειδική κροκέτα για στειρωμένα σκυλάκια επειδή είναι πολύ υπερκινητική και στο σπίτι και στις καθημερινές μας βόλτες.
Η Λούνα μου, τρώει κατά 80% αποξηραμένο χόρτο timothy που είναι η βασική τροφή για κουνελάκια νάνους, 10% ειδική κροκέτα σε μορφή πέλλετ και 10% συγκεκριμένα φρούτα και λαχανικά. Το χορταράκι είναι άφθονο όλη την ημέρα στο κλουβί της καθώς με αυτό ροκανίζει και τα δόντια της. Τα φρούτα και τα λαχανικά τα δίνω σπάνια καθώς δεν είναι στις γευστικές της προτιμήσεις. Η αλήθεια είναι ότι τρελαίνεται για μπανάνα και μήλο αλλά είναι φρούτα που έχουν πολλά σάκχαρα και δεν επιτρέπεται να τα τρώει καθημερινά γιατί μπορεί να αποκτήσει διαβήτη. Επίσης μερικά λαχανικά όπως ο μαϊναντός είναι στα επιτρεπτά τρόφιμα αλλά με φειδώ καθώς έχει αρκετό ασβέστιο και μπορεί να αποβεί μοιραίο για τα νεφρά της.
Στην ουσία λειτουργεί σε αρκετά σημεία σαν έναν ανθρώπινο οργανισμό. Επιτρέπονται πολλά τρόφιμα αλλά όλα με μέτρο.
Σταμουλία: Η διατροφή που έχω επιλέξει για τον Άλμπι και σύμφωνα με τις συστάσεις του κτηνίατρου, είναι πλούσια σε πρωτεΐνη και λαχανικά. Του προσφέρει λαμπερό τρίχωμα και την απαραίτητη ενέργεια που χρειάζεται στην καθημερινότητά του. Οι λιχουδιές ήταν και συνεχίζουν να είναι μέρος της εκπαίδευσής του, όμως φροντίζω να διατηρώ σταθερό το ενεργειακό του ισοζύγιο μέσα στην ημέρα. Οι καθημερινές βόλτες και το παιχνίδι αποτελούν τρόπο εκτόνωσης και δρουν ευεργετικά στην ψυχολογία του. Επιπλέον, φροντίζω να υπάρχει πάντα φρέσκο και δροσερό νερό στο μπολάκι του, ώστε να μένει ενυδατωμένος όλη την ημέρα.
Κατερίνα: Και οι δύο μου μικροί φίλοι είναι φαν του φαγητού, ίσως έχουν πάρει κάτι και από το αφεντικό τους. Βέβαια η Μασκότ είναι περισσότερο γκρινιάρα και αρχίζει τα νιαουρίσματα με το που πέσει στην αντίληψη της πως κάποιος πλησιάζει στην κουζίνα. Πολλές φορές την έχω πιάσει να τρώει και το φαγητό του καημένου Μαξ. Προσπαθώ να αντιστέκομαι στην γλυκιές τους φάτσες και τα ταΐζω ξηρά τροφή σύμφωνα με την ποσότητα που αναλογεί για το βάρος τους πάντα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου. Ενώ προσπαθούμε, με μικρή επιτυχία θα έλεγα.. κυρίως στην περίπτωση της Μασκότ,να περιορίζουμε τις λιχουδιές από το γύρω περιβάλλον. Φυσικά η άσκηση όσο απαραίτητη είναι για εμάς άλλο τόσο είναι και για αυτά. Και όχι δεν εννοώ να τα γράψω μαζί μου στο γυμναστήριο αλλά ο περίπατος και το παιχνίδι είναι μέρος της καθημερινότητας μας! Τέλος δεν ξεχνάω τηνενυδάτωση τους προσέχοντας πάντα να έχουν καθαρό νεράκι!
Μαριαλένα: Από τις πρώτες μέρες ζωής, του δίνουμε βρεφικό γάλα για γατάκια και ξηρά τροφή ανάλογη με την ηλικία του. Σήμερα πια μετά την στείρωση, του δίνουμε προσαρμοσμένη τροφή για στειρωμένους γάτους με αρκετά καλή αναλογία πρωτεΐνης-δημητριακών, κατάλληλη για την ηλικίατου και από τις καλύτερες εταιρείες τροφών για γάτες. Λιχουδιές έτρωγε παλαιότερα αρκετά συχνά, αλλά σύμφωνα με την κτηνίατρο μας καταστρέφουν το συκώτι τους και οδηγούν σε αύξηση του βάρους του. Επομένως, κρατάμε τις λιχουδιές ως bonus όταν έχει παίξει πολύ ή όταν λείπουμε
πολλές ώρες! Η αλήθεια είναι ότι δεν μας έχει δυσκολέψει καθόλου στο φαγητό του, ούτε μας ενοχλεί την ώρα που τρώμε. Σπάνια πια τσιμπάει από το δικό μας και πολλές φορές δεν τον ενδιαφέρει καν τι τρώμε. Επειδή από βρέφος δεν του δίναμε ανθρώπινη τροφή, μάλλον έχει πάρει το μήνυμα ότι δεν θα φάει τίποτα άλλο. Το μόνο τρόφιμο που δεν μπορεί να αντισταθεί είναι οι ελιές και το κοτόπουλο! Η ανάγκη του για νερό μου έχει κάνει εντύπωση. Ζητάει να πίνει όλη μέρα νερό από ένα συγκεκριμένο ποτήρι σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Αν του το αλλάξεις, δεν θα πιει!
Μετά την στείρωση, είχαμε μια ανησυχία για να μην πάρει βάρος, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει φανεί να αυξάνεται ιδιαίτερα. Άλλωστε είναι αρκετά δραστήριος, φροντίζω να τρέχει με διάφορα παιχνίδια κάθε βράδυ και τον ζυγίζω συχνά (η συνήθεια του επαγγέλματος !).
Γεωργία: Η Λίλα αρχικά αποτελούσε την ευχάριστη πρωινή επίσκεψη, ενώ σταδιακά περνούσε ολοένα και περισσότερο χρόνο στο μπαλκόνι μου. Μέχρι τη στιγμή που οι γείτονες στους οποίους ανήκε μετακόμισαν με αποτέλεσμα να την πάρουν μαζί τους. Η απώλειά της για περίπου μια εβδομάδα με αναστάτωσε έντονα σε σημείο που πίστεψα ότι ήταν γραφτό να μην την ξαναδώ ποτέ. Φυσικά το ποτέ είναι μεγάλη κουβέντα ειδικά σε ότι αφορά στις αληθινές σχέσεις, έτσι προς μεγάλη μου έκπληξη η Λίλα ένα πρωινό ξαναβρέθηκε ως εκ θαύματος στο μπαλκόνι μου με εμένα να υποθέτω ότι το έσκασε από τους ιδιοκτήτες της και έκανε ένα γεμάτο περιπέτεια ταξίδι μιας εβδομάδας, προκειμένου να επιστρέψει κοντά μου. Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, δεν έχασα στιγμή βρήκα το τηλέφωνο των ιδιοκτητών της για να τους ενημερώσω και προς μεγάλη μου χαρά μου είπαν ότι αν θέλω μπορώ να την κρατήσω! Και κάπως έτσι, πολύ νωρίς, έγινα μητέρα μιας ταξιδιάρας ψυχής!
Εύα: Τα κόκερ συνήθως παχαίνουν γιατί είναι πολύ λιχούδικα και μπορούν να τρώνε συνέχεια. Με τη stalitsa το παλεύουμε πολύ γιατί τα προηγούμενα καλοκαίρια έκανε διακοπές στο χωριό με τα πεθερικά μου και γυρνούσε πίσω μπάλα! Έπαιρνε τουλάχιστον 1,5 κιλό και μιλάμε για ένα κόκερ με φυσιολογικό βάρος τα 10kg. Μπορεί να σας φαίνεται λίγο αλλά ουσιαστικά έπαιρνε το 15% του αρχικού της βάρους! Εάν το μεταφράσουμε σε ανθρώπινα κιλά, είναι σαν ένας άνθρωπος 60 κιλών να πάρει σε 1,5 μήνα 9 κιλά! Οι «παππούδες» δεν παχαίνουν μόνο τα παιδιά αλλά και τα σκυλιά! Εμείς προσέχουμε πάρα πολύ και την ποιότητα της τροφής αλλά και τις ποσότητες. Επιπλέον, συμβουλευόμαστε διατροφολόγο-κτηνίατρο, η οποία μας έχει σώσει και με ένα ζήτημα που είχε η stalitsa με το ουροποιητικό της, αλλά και με το θέμα του σωματικού βάρους και της ισορροπημένης διατροφής. Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!
