Το κολλαγόνο είναι μια αδιάλυτη ινώδης πρωτεΐνη, η οποία αποτελεί κύριο στοιχείο του δέρματος, των ιστών, των τενόντων και των αρθρώσεων. Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "κόλλα + γεννώ", καθώς αποκτά μια κολλώδη υφή μετά από σχετική θερμική επεξεργασία.
Σύνδεση πολλών μορίων κολλαγόνου δημιουργούν τις ίνες κολλαγόνου, που προσδίδουν στους ιστούς δομική υποστήριξη, συνεκτικότητα και ελαστικότητα (μαζί με μόρια ελαστίνης). Επιπλέον, βοηθά στην αντικατάσταση και ανάπλαση νεκρών δερματικών κυττάρων, ενώ λειτουργεί ως στρώμα προστασίας διαφόρων οργάνων.
Η παραγωγή κολλαγόνου φθίνει φυσιολογικά με το γήρας, χάνοντας τη συνεκτικότητα και την ελαστικότητά του, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ρυτιδώσεις στο δέρμα και αποδυνάμωση των χόνδρων των αρθρώσεων. Παράγοντες που επιδρούν στα επίπεδα κολλαγόνου είναι το κάπνισμα, η ηλιακή ακτινοβολία, τα τελικά προϊόντα προχωρημένης μη ενζυματικής γλυκοζυλίωσης (AGEs) καθώς και αυτοάνοσα νοσήματα.
Στη σύγχρονη Iατρική, η παραγωγή κολλαγόνου χρησιμοποιείται σε πληθώρα εφαρμογών, όπως στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας, ως επίθεμα δέρματος και επούλωσης ελκών, ως μέσο ιστικής ανάπλασης και ως συστατικό μοσχευμάτων.