Συστάσεις Διατροφής

Βιταμίνες. Ποιος ο ρόλος τους στην διατροφή μας;

της Χριστίνας Φοντόρ & της Μαρίας Σκουρολιάκου
14 Μαΐου 2008
20559 Προβολές
2 λεπτά να διαβαστεί
gynaika pou krata sangouini

Photo source: www.bigstockphoto.com

Οι βιταμίνες είναι οργανικές ουσίες οι οποίες βρίσκονται σε μικρές ποσότητες στα τρόφιμα. Είναι απαραίτητες στον άνθρωπο για τη φυσιολογική σωματική, ψυχική ανάπτυξη και αναπαραγωγή, δεδομένου ότι το σώμα είτε δεν μπορεί να τις συνθέσει καθόλου, είτε τις συνθέτει σε ανεπαρκείς ποσότητες και κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Σε περίπτωση έλλειψής τους προκαλείται χαρακτηριστικό σύμπτωμα το οποίο υποχωρεί μετά από τη χορήγησή τους.

Παρά το γεγονός ότι η πρώτη βιταμίνη ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα, το 1911, οι ερευνητές είχαν υποπτευθεί την παρουσία ορισμένων απροσδιόριστων θρεπτικών συστατικών στην τροφή, αλλά μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα δεν είχαν καταφέρει να απομονώσουν τη βιοχημική δράση των διαφόρων συστατικών της τροφής. Τα θρεπτικά αυτά συστατικά ονομάστηκαν «Βιταμίνες» από τη λατινική λέξη «Vita» που σημαίνει ζωή και την λέξη «Αμίνη» μιας και η πρώτη από αυτές που ανακαλύφθηκε περιείχε άζωτο.

Σε ποιες κατηγορίες χωρίζονται;

Οι βιταμίνες χωρίστηκαν σε κατηγορίες ανάλογα με τη λειτουργία τους. Αρχικά, ως όνομα τους δόθηκε γράμμα του λατινικού αλφαβήτου (A,B,C,D) ανάλογα με τη χρονολογική σειρά ανακάλυψής τους, ή το αρχικό γράμμα της λέξης που δήλωνε τον ρόλο της βιταμίνης στη διατροφή (π.χ. βιταμίνη Κ, από τη λέξη koagulation που σημαίνει πήξη, κροκίδωση ή θρόμβωση). Αργότερα, όταν έγιναν γνωστές οι χημικές τους δομές, τους δόθηκαν και χημικά ονόματα. Έτσι σήμερα χρησιμοποιούμε και τα δύο ονόματα (π.χ. βιταμίνη C ή ασκορβικό οξύ).

Γενικά, οι βιταμίνες δρουν ως καταλύτες και συνδυάζονται με πρωτεΐνες δημιουργώντας μεταβολικά ενεργά ένζυμα, ώστε να λαμβάνουν χώρα εκατοντάδες σημαντικών αντιδράσεων στο σώμα.

Οι βιταμίνες δεν είναι πηγή θερμίδων και δεν συνεισφέρουν ουσιαστικά στη μάζα του σώματος. Όμως, ρυθμίζουν χημικές αντιδράσεις κατά τις οποίες τα βασικά διατροφικά στοιχεία (λίπη, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες) μετατρέπονται σε ενέργεια και ζωικούς ιστούς.

Ανάλογα με την ικανότητα διάλυσης τους στο νερό ή στα έλαια, οι βιταμίνες διακρίνονται σε:

  1. Λιποδιαλυτές  (A, D, E και Κ) και
  2. Υδατοδιαλυτές (σύμπλεγμα βιταμινών Β και C).

Οι κυριότερες πηγές βιταμινών είναι οι φυτικοί ιστοί

Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες συνήθως βρίσκονται στους φυτικούς ιστούς με τη μορφή προβιταμίνης, δηλαδή της πρόδρομης ουσίας τους, η οποία μετατρέπεται στην ενεργό μορφή τους εντός του οργανισμού και επιτελούν υψηλής εξειδίκευσης λειτουργίες. Είναι απαραίτητες για τη ρύθμιση του μεταβολισμού δομικών μονάδων του σώματος και τη σταθερότητα δομής των κυτταρικών μεμβρανών. Οι λιποδιαλυτές βιταμίνες σε περίπτωση ανεπάρκειας, παρουσιάζουν συμπτώματα που τις περισσότερες φορές, σχετίζονται με τη λειτουργία τους ενώ υπερβολικές προσλήψεις των βιταμινών Α και D προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην υγεία μας.                                     

Στις υδατοδιαλυτές βιταμίνες, δεν συναντάμε ποτέ προβιταμίνη. Οι υδατοδιαλυτές συναντώνται σε πολλούς ζωικούς  ιστούς (ενώ οι λιποδιαλυτές μπορεί να λείπουν εντελώς σε μερικούς από αυτούς) και δρουν κυρίως ως συνένζυμα και χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά ενέργειας από το ένα ενεργειακό σύστημα στο άλλο. Σε περίπτωση ανεπάρκειας, δεν παρουσιάζουν χαρακτηριστικά  συμπτώματα ενώ υπερβολικές δόσεις παρουσιάζουν μικρή τοξικότητα αφού και η περίσσεια τους αποβάλλεται εύκολα με τα ούρα (ενώ οι λιποδιαλυτές παραμένουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο σώμα).

Κυριότερες λειτουργίες των βιταμινών

Οι κυριότερες λειτουργίες των βιταμινών εντός του οργανισμού είναι οι παρακάτω:

  • Συνένζυμα
  • Βιολογικά αντιοξειδωτικά
  • Συμπαράγοντες μείωσης οξειδωτικών αντιδράσεων του μεταβολισμού
  • Ορμόνες

Παρακάτω αναφέρονται περιληπτικά οι βιταμίνες και οι βασικότερες λειτουργίες τους.

 

Λιποδιαλυτές βιταμίνες Μορφές Λειτουργίες
Α Ρετινόλη Λειτουργία όρασης και διαφοροποίησης κυττάρων
D Χολοκαλσιφερόλη (D3)
Εργοκαλσιφερόλη (D2)
Ομοιόσταση Ca++ και μεταβολισμός οστών
E α-τοκοφερόλη
γ-τοκοφερόλη
Αντιοξειδωτικό μεμβρανών
K Φυλλοκινόνες (Κ1)
Μενακινόνες (Κ2)
Μεναδιόνη (Κ3)
Πήξη αίματος
Μεταβολισμός Ca++

 

Υδατοδιαλυτές βιταμίνες Μορφές Λειτουργίες
C Ασκορβικό Οξύ Αναγωγκός ρόλος σε αντιδράσεις υδροξυλίωσης αμινοξέων λυσίνης και
προλίνης προς τα αντίστοιχα υδροξυλισίνη και υδροξυπρολίνη
B1 Θειαμίνη Συνένζυμο απαραίτητο για τη δράση της δεϋδρογονάσης του πυροσταφιλικού και του 
ακετογλουταρικού οξέως
B2 Ριβοφλαβίνη Συνένζυμο που δρα σε διεργασίες παραγωγής ενέργειας και κι αναπνοής των κυττάρων
B3 Παντοθενικό Οξύ Συνένζυμο μεταβολισμού λιπαρών οξέων
Νιασίνη Νικοτινικό Οξύ Συνένζυμο για αρκετές δεϋδρογονάσες
Β6 Πυριδοξίνη Συνένζυμο μεταβολισμού αμινοξέων και ακόρεστων λιπαρών οξέων
Φυλλικό Οξύ Φυλλικό Οξύ Παίρνει μέρος στο μεταβολισμό ενώσεων που το μόριο τους περιέχει ένα άτομο C
Βιοτίνη Βιοτίνη Συνένζυμο για καρβοξυλιώσεις
Β12 Κοβαλαμίνη Συνένζυμο μεταβολισμού αμινοξέων, κλασμάτων ανθρακούχων ενώσεων
Χριστίνα Φοντόρ
Χριστίνα Φοντόρ Κλινική Διαιτολόγος - Διατροφολόγος

H Χριστίνα Φοντόρ πτυχιούχος της Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής του Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών, με επιπλέον σπουδές στην Ψυχοσωματική θεραπεία. Διατηρεί Διαιτολογικό Γραφείο στην Αργυρούπολη όπου, καθημερινά, έρχεται σε επαφή με ανθρώπους παρέχοντας τους εξατομικευμένες διατολογικές υπηρεσίες. Συγγραφέας του βιβλίου "Stop στην Παιδική Παχυσαρκία - Η γενιά του Χ-Large" των εκδόσεων medNutrition.

Μαρία Σκουρολιάκου
Μαρία Σκουρολιάκου Λέκτορας Εντερικής και Παρεντερικής Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο,Κλινική Φαρμακοποιός, Επιστημονική Σύμβουλος Κέντρου Διατροφικής Υποστήριξης και Διαιτολογίας, μαιευτήριο ΙΑΣΩ