Ποιος ο ρόλος της χορτοφαγίας στο διαβήτη;
Μια χορτοφαγική διατροφή, η οποία εξ’ ορισμού είναι βασισμένη στις φυτικές τροφές, προφυλάσσει σημαντικά από τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου II, αλλά ταυτόχρονα βοηθά και στην καλύτερη αντιμετώπισή του. Η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών, τροφίμων ολικής αλέσεως, οσπρίων και ξηρών καρπών βοηθάει σημαντικά στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.
Έχει βρεθεί ότι όσοι καταναλώνουν 3 μερίδες προϊόντων ολικής άλεσης καθημερινά, προστατεύονται από 20% έως και 30% περισσότερο, σε σχέση με αυτούς που καταναλώνουν λιγότερες μερίδες. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τους ξηρούς καρπούς. Έρευνα έδειξε ότι η πρόσληψη τουλάχιστον 5 μερίδων ξηρών καρπών την εβδομάδα (όπου 1 μερίδα αντιστοιχεί σε 28 γραμ.) οδήγησε σε μείωση έως και 27% του κινδύνου από σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ. Σπουδαία «αντιδιαβητική» ομάδα φυτικών τροφίμων αποτελούν και τα όσπρια, που περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες, τους οποίους ο οργανισμός αργεί να μεταβολίσει, κάνοντας το σάκχαρο του αίματος να ανεβαίνει σταδιακά.
Κοινό στοιχείο όλων των παραπάνω τροφών είναι η αυξημένη περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες και ο χαμηλός γλυκαιμικός τους δείκτης. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο γλυκαιμικός δείκτης ενός τροφίμου μας δείχνει πόσο πολύ και πόσο γρήγορα αυξάνεται το σάκχαρο στο αίμα μετά τη λήψη της τροφής. Η κατανάλωση τροφίμων με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη συστήνεται στο καθημερινό διαιτολόγιο ενός διαβητικού.
Τι αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη;
Η αυξημένη κατανάλωση κρέατος, ιδιαίτερα κόκκινου και επεξεργασμένου, φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισής του σακχαρώδη διαβήτη. Κάποια πιθανά ενοχοποιητικά συστατικά του κρέατος είναι το κορεσμένος λίπος, τα trans λιπαρά οξέα, οι νιτροζαμίνες, τα τελικά προϊόντα προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (Αdvanced Glycation End Products). Επομένως και μόνο η αποχή από το κρέας, δρα προστατευτικά.
Η χορτοφαγία βοηθά και στην καλύτερη διαχείριση των συνοδών διαταραχών του διαβήτη, όπως τα αυξημένα λιπίδια και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Επιπλέον, η αντικατάσταση των ζωικών πρωτεϊνών από φυτικές, επιβαρύνει λιγότερο τα νεφρά και φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης νεφρικής νόσου, μιας συχνής επιπλοκή του διαβήτη.
Θα πρέπει τέλος να αναφερθεί, ότι το χαμηλότερο σωματικό βάρος αποτελεί έναν ακόμη σημαντικό παράγοντα προστασίας των χορτοφάγων από την εμφάνιση διαβήτη. Η απώλεια βάρους είναι ίσως η πρώτη σύσταση που δίνεται στα άτομα με διαβήτη τύπου II, κυρίως για να ελέγξουν καλύτερα το σάκχαρο τους.
