- Αρχικά, επιβραδύνεται ο βασικός ρυθμός μεταβολισμού, δημιουργείτε δηλαδή μείωση του ρυθμού κατανάλωσης οξυγόνου.
- Ευνοείται η αποθήκευση των λιπών.
- Μειώνεται η θερμοκρασία του οργανισμού.
- Αυξάνεται επικίνδυνα η συγκέντρωση κετονών στο αίμα, ιδιαίτερα αν ακολουθούνται δίαιτες χαμηλές σε υδατάνθρακες και υψηλές σε πρωτεΐνες.
- Αυξάνεται η απώλεια νερού και μειώνεται το pH.
- Μειώνεται η ευαισθησία στη γλυκόζη.
- Τα πρώτα κιλά που χάνονται είναι κυρίως νερό και ανόργανα στοιχεία, πράγμα που σημαίνει ότι χάνονται σημαντικές ποσότητες από χρήσιμα για τον οργανισμό μέταλλα και ηλεκτρολύτες, όπως το κάλιο.
- Απώλεια μυϊκού ιστού/πρωτεϊνών. Περισσότερο από το 1/3 της απώλειας κιλών προέρχεται από τον μυϊκό ιστό, ο οποίος είναι χρήσιμος για να διατηρεί τα επίπεδα του μεταβολισμού ψηλά, αλλά και να δημιουργεί προϋποθέσεις για τη χρησιμοποίηση του λίπους.
- Μετά από τη λήξη μιας τέτοιας δίαιτας, ο οργανισμός αποθηκεύει ευκολότερα το λίπος που χάθηκε, αφήνοντας κάποιον με παραπάνω λίπος και λιγότερο μυϊκό ιστό.
- Αυξάνονται τα επίπεδα χοληστερίνης και τριγλυκεριδίων στο αίμα, γεγονός που καθιστά τέτοιες δίαιτες επικίνδυνες για τους καρδιοπαθείς.
- Η χρόνια δίαιτα μπορεί να οδηγήσει και σε παθολογικές καταστάσεις συμπεριφοράς προς το φαγητό, όπως η νευρική ανορεξία, η βουλιμία κ.ά.
- Τέλος, μια αφύσική δίαιτα που δεν ανταποκρίνεται στις καθημερινές ενεργειακές, κοινωνικές και ψυχολογικές ανάγκες ενός ατόμου δεν έχει πιθανότητες να διατηρηθεί για πολύ.
