Μπορεί η αναγραφή των θερμίδων ενός γεύματος να βοηθήσει τον ενδιαφερόμενο να επιλέξει πιο υγιεινά σε ένα εστιατόριο; Η έρευνα αυτή, που αποσκοπούσε στο να απαντήσει αυτό το ερώτημα, διεξήχθη στο εστιατόριο του πανεπιστημίου της Οκλαχόμα.
Πως σχεδιάστηκε η έρευνα;
Το εστιατόριο χωρίστηκε σε 3 τμήματα, το καθένα από τα οποία παρείχε κατάλογο με διαφορετικές διατροφικές πληροφορίες: στην πρώτη ομάδα δεν υπήρχε καμία διατροφική πληροφορία (ομάδα ελέγχου), στη δεύτερη ομάδα οι θερμίδες του γεύματος αναγράφονταν σε παρένθεση δίπλα στο όνομά του (αριθμητική αναγραφή) και στην τρίτη ομάδα το εύρος των θερμίδων σηματοδοτούνταν με κόκκινο, πορτοκαλί και πράσινο (σηματοδότηση με κόκκινο για 800 θερμίδες και πάνω, πορτοκαλί για εύρος 400-800 και πράσινο για επιλογές μέχρι 400 θερμίδες). Κατόπιν καταγράφονταν οι επιλογές των συμμετεχόντων και συμπλήρωναν ένα ερωτηματολόγιο.
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως και τα δύο είδη ετικετών μείωσαν τις θερμίδες του κυρίως γεύματος των ατόμων. Βασικός παράγοντας που επηρέαζε τα αποτελέσματα ήταν η ευαισθητοποίηση του ατόμου για την υγεία και τη διατροφή: στην ομάδα ελέγχου όσο μεγαλύτερη η ευαισθητοποίηση για τέτοια θέματα, τόσο λιγότερες οι θερμίδες επιλογής. Έτσι, όσο περισσότερο ευαισθητοποιημένος σε αυτόν τον τομέα ήταν κάποιος, τόσο μικρότερη μείωση στις θερμίδες του γεύματός του επέφερε η αναγραφή των θερμίδων –με άλλα λόγια η αναγραφή της θερμιδικής αξίας δεν του έκανε και τόσο μεγάλη διαφορά στην επιλογή. Στους διατροφικά ευαισθητοποιήμενους, φάνηκε πιο αποτελεσματική η σηματοδότηση, ενώ αντίθετα στους λιγότερο ευαισθητοποιημένους η αριθμητική αναγραφή των θερμίδων ήταν αυτή που τους οδήγησε σε επιλογή γεύματος με λιγότερες θερμίδες.
Όταν οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν για την ετικέτα της προτίμησής τους, οι περισσότεροι απάντησαν πως προτιμούν την αριθμητική αναγραφή των θερμίδων. Κάτι τέτοιο πιθανώς ερμηνεύεται ως ανάγκη για ουδέτερη παρουσίαση των διατροφικών πληροφοριών χωρίς να κατηγοριοποιείται η επιλογή τους (κόκκινη, πορτοκαλί, πράσινη).
Συμπερασματικά
Συνολικά οι ετικέτες με τις θερμίδες στα εστιατόρια είναι πιο χρήσιμες για τα άτομα με λιγότερες γνώσεις διατροφής ενώ η σήμανση με χρώματα μπορεί να βοηθήσει κυρίως έναν άνθρωπο ευαισθητοποιημένο. Ίσως ο συνδυασμός τους ή ένας άλλος τρόπος αναγραφής να αποδεικνυόταν πιο χρήσιμος και για τις δύο ομάδες. Η συγκεκριμένη μελέτη διενεργείται σε δείγμα συγκεκριμένων κοινονικο-οικονομικών παραμέτρων (όσοι επισκέπτονται το εστιατόριο ενός πανεπιστημίου) και πιθανώς αυτό να δυσκολεύει την εξαγωγή γενικεύσιμων συμπερασμάτων. Επιπλέον, λόγω του ότι τα αναψυκτικά και τα γλυκά δεν περιλαμβάνονταν στο κατάλογο, δεν αναγράφονταν οι θερμίδες τους και συνεπώς δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα για την επίδραση των ετικετών στο σύνολο των προσλαμβανόμενων θερμίδων.
