Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ2) αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα για τη δημόσια υγεία και υπολογίζεται ότι περίπου 451 εκατομμύρια ανθρώπων ζουν με σακχαρώδη διαβήτη και το 90% αυτών με ΣΔ2. Μετα-αναλύσεις δείχνουν πως ο ΣΔ2 διπλασιάζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων κάνοντάς τον μία σημαντική αιτία θανάτου.
Ο γλυκαιμικός έλεγχος παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος για τη διαχείριση του ΣΔ2 και μπορεί να επιτευχθεί περιορίζοντας την απορρόφηση της γλυκόζης από το έντερο, ρυθμίζοντας την παραγωγή της γλυκόζης από το ήπαρ και τους μύες κι ενισχύοντας την παραγωγή της ινσουλίνης. Ο κορεσμός και οι ορμονικοί μηχανισμοί που ρυθμίζουν την όρεξη και την πρόσληψη τροφής φαίνεται επίσης να συμβάλουν στο γλυκαιμικό έλεγχο.
Η διατροφή αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα στους μεταβολικούς μηχανισμούς που σχετίζονται με το ΣΔ2, και φυτοχημικά, όπως τα φαινολικά συστατικά μπορούν να συμβάλουν στη ρύθμιση του γλυκαιμικού και μεταβολικού ελέγχου. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την επίδραση των μύρτιλλων, που είναι πλούσια σε φαινολικά συστατικά, στη μεταγευματική γλυκαιμία, στις ορμόνες του γαστρεντερικού συστήματος και την όρεξη.
Πώς σχεδιάστηκε η παρέμβαση;
Πρόκειται για μία τυχαιοποιημένη και διασταυρούμενη μελέτη σε υγιείς ενήλικες. Δεκαεπτά εθελοντές κατανάλωσαν ένα γεύμα πρωινού υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες μαζί με 1 φλιτζάνι μύρτιλλα ή με ένα gel placebo (ίδιας θερμιδικής αξίας και περιεκτικότητας σε σάκχαρα και φυτικές ίνες). Ελήφθησαν δείγματα αίματος και καταγράφηκε το αίσθημα της όρεξης με ειδική κλίμακα πριν το γεύμα και 30, 60, 90 και 120 λεπτά μετά την κατανάλωση του πρωινού. Μετρήθηκαν τα επίπεδα, γλυκόζης ινσουλίνης αλλά και οι ορμόνες του γαστρεντερικού σε όλες τις χρονικές στιγμές.
Ποια ήταν τα αποτελέσματα της μελέτης;
Δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική διαφορά στα επίπεδα της γλυκόζης, της ινσουλίνης και του επιπέδου της όρεξης μεταξύ των δύο διαφορετικών γευμάτων. Σχετικά με τις ορμόνες του γαστρεντερικού παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση μόνο του παγκρεατικού πολυπεπτιδίου ήδη από τα 30 λεπτά μετά την κατανάλωση του γεύματος που συνοδεύτηκε από τα μύρτιλλα. Το γεγονός αυτό πιθανόν να συμβάλει στη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης εφόσον το παγκρεατικό πολυπεπτίδιο σχετίζεται με τη μείωση της πρόσληψης τροφής.
Ποια τα συμπεράσματα για τον επαγγελματία διαιτολόγο;
Η προσθήκη τροφών πλούσιων σε φαινολικά συστατικά μπορεί να συμβάλλει στον καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο και την πρόληψη του ΣΔ2
Ωστόσο, χρειάζονται περαιτέρω μελέτες σε μεγαλύτερο δείγμα εθελοντών και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η προσθήκη των τροφών αυτών στα διατροφικά πλάνα θα προσφέρει ποικιλία θρεπτικών συστατικών στους πελάτες και σημαντικά αντιοξειδωτικά συστατικά στον οργανισμό τους.
