Η ακμή είναι μια χρόνια δερματική νόσος που επηρεάζει τους περισσότερους ανθρώπους κάποια στιγμή στη ζωή τους. Χαρακτηρίζεται από υπερβολική παραγωγή σμήγματος, υπερκερατινοποίηση θυλάκων των τριχοειδών αγωγών και αυξημένη απελευθέρωση φλεγμονωδών μεσολαβητών. Τα αίτια της ακμής δεν είναι πάντα σαφή. Η πρώτη γραμμή στη θεραπεία περιλαμβάνει την κατανάλωση από του στόματος αντιβιοτικών και την τοπική τους εφαρμογή, για τουλάχιστον 3 με 6 μήνες.
Ποιος ήταν ο σκοπός της μελέτης;
Στην τρέχουσα ανασκόπηση διερευνώνται τα διάφορα αίτια της ακμής και η πιθανή ευεργετική δράση φυτικών τροφίμων και συμπληρωμάτων στην αντιμετώπισή της, καθώς η παρατεταμένη χρήση αντιβιοτικών ενδέχεται να δημιουργήσει ανθεκτικά βακτήρια σε δέρμα και έντερο, αλλά και άλλες παρενέργειες. Έγινε αναζήτηση για κλινικές μελέτες που μελετούσαν την χρήση φυτικών προϊόντων από το στόμα για τη θεραπεία της ακμής.
Παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση της ακμής είναι πιθανώς η ανισορροπία στην μικροχλωρίδα του εντέρου, η ινσουλινοαντίσταση, η ανισορροπία σε ορμόνες του φύλου και η φλεγμονή
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα;
Εντερική μικροχλωρίδα και προβιοτικά
Η εντερική μικροχλωρίδα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην φλεγμονή. Μάλιστα το Propionibacterium acnes, αν και δεν έχει ακόμα ξεκάθαρο ρόλο, διαθέτει στελέχη που είναι προφλεγμονώδη και σχετίζονται αρκετά με την ακμή. Η βακτηριδιακή δυσβίωση στο έντερο μπορεί να αυξήσει τη διαπερατότητα του εντέρου, κατάσταση που οδηγεί στην εμφάνιση φλεγμονωδών μεσολαβητών στην κυκλοφορία του αίματος, επηρεάζοντας με αυτόν τον τρόπο την υγεία του δέρματος. Τα προβιοτικά ως θεραπεία για την ακμή –κυρίως Bifidobacteria and Lactobacilli – φαίνεται να βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα της αντιβιοτικής θεραπείας σε συγχορήγηση, πιθανώς μειώνοντας τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες. Δεν υπάρχουν πολλές μελέτες για την αποκλειστική χρήση τους στην αντιμετώπιση της ακμής.
Ποια είναι η δράση φυτικών συστατικών στην ινσουλινοαντίσταση;
Μια ακόμα πιθανή αιτία της ακμής είναι η ινσουλινοαντίσταση. Δίαιτες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, βελτιώνουν την ακμή σε σχέση με δίαιτες Δυτικού τύπου, μέσω βελτίωσης των επιπέδων ινσουλίνης. Με ανάλογη δράση εικάζονται βοηθητικά οι πολυφαινόλες, το εκχύλισμα από μούρα, τα φύλα ελιάς, τα μoύρα και κυρίως οι φράουλες, τα σταφύλια, το κόκκινο κρασί, η κανέλλα κ.α. Συμπλήρωμα μπερμπερίνης (φυτική ουσία) ή εκχυλίσματα από φρούτα του γένους Garcinia πιθανώς να βοηθούν μέσω ποικίλων μηχανισμών, αλλά δεν έχει ελεγχθεί η άμεση επίδραση. Βοηθητική δράση ενδέχεται να έχει και η κουρκούμη.
Ginseng και γλυκόριζα: Ποια η δράση τους;
Η ανισορροπία στις ορμόνες του φύλου μπορεί να επιδεινώσει την ακμή. Τα οιστρογόνα φαίνεται να έχουν θετική δράση, για αυτό και τα φυτοοιστρογόνα θα μπορούσαν να έχουν θέση στη θεραπεία της ακμής. Φυτά από το γένος Vitex (πλούσια σε φυτοιστρογόνα) έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της ακμής πριν τον κύκλο, τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης και το πολυκυστικό σύνδρομο. Με ανάλογο τρόπο θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα φρούτα Vitex agnus-castus( chasteberry), το Ginseng και η γλυκόριζα.
Φυτικές ουσίες με αντιμικροβιακή δράση
Τέλος, φυτικές ουσίες με αντιμικροβιακή δράση ενδέχεται να βοηθούν στη θεραπεία της ακμής, καθώς εκεί στοχεύει και η κλασσική αντιβιοτική θεραπεία. Σε κλινική μελέτη εκχυλίσματα του φυτού Ayurvedic ελέγχθηκαν για ασφάλεια και αποτελεσματικότητα (μίγμα από Aloe barbadensis, Azadirachta indica, Curcuma longa, Hemidesmus indicus, Terminalia chebula, Terminalia arjuna και Withania somnifera) και φάνηκε ότι οι ταμπλέτες και η τοπική χρήση σε συνδυασμό ήταν πιο βοηθητικά από τη μεμονωμένη χορήγηση, αν και οι ταμπέλες ήταν καλύτερες από την τοπική χρήση (μεμονωμένα). Το μίγμα Sunder Vati, και αυτό από τα φυτά Ayurvedic και το Gugulipid, φτιαγμένο από το χυμό του δέντρου Commiphora mukul, είχαν θετική επίδραση στην ακμή.
Ποια είναι τα συμπεράσματα για τους επαγγελματίες υγείας;
Η αντιμετώπιση της ακμής μπορεί να στραφεί στα επιμέρους αίτια που την προκαλούν. Χρειάζεται μέχρι τότε όμως να πραγματοποιηθούν αρκετές κλινικές μελέτες, για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα αυτής της προσέγγισης, είτε στοχεύοντας στο σύνολο των παραγόντων που την επηρεάζουν είτε μεμονωμένα.
