Εισαγωγή
Η παρεντερική διατροφή (PN) αποτελεί κρίσιμο εργαλείο υποστήριξης των βαρέως πασχόντων ασθενών που νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), ιδιαίτερα όταν η εντερική διατροφή δεν είναι εφικτή ή επαρκής. Τα τελευταία χρόνια, έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για τον εμπλουτισμό της παρεντερικής διατροφής με ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (κυρίως EPA και DHA), τα οποία προέρχονται από ιχθυέλαια και έχουν γνωστές αντιφλεγμονώδεις και ανοσορυθμιστικές ιδιότητες.
Σκοπός
Η συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση διεξήχθη με σκοπό να συγκρίνει μεταξύ παρεντερικής διατροφής με ω-3 λιπαρά οξέα και κλασσικής παρεντερικής διατροφής (χωρίς ω-3) στους ασθενείς της ΜΕΘ.
Μεθοδολογία
-
Συνολικός αριθμός ασθενών: 1.421
-
Συμπεριλήφθηκαν 24 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες (RCTs)
Η σύγκριση έγινε μεταξύ
-
Παρεντερικής διατροφής που περιείχε ω-3 λιπαρά οξέα (fish oil), και
-
Συμβατικής παρεντερικής διατροφής.
Τα δεδομένα αναλύθηκαν με χρήση μετα-ανάλυσης και trial sequential analysis (ανάλυση διαδοχικών δοκιμών), ώστε να εκτιμηθεί η στατιστική ισχύς και αξιοπιστία των ευρημάτων.
Αποτελέσματα
-
Σημαντική μείωση των ποσοστών λοιμώξεων σε ασθενείς που έλαβαν παρεντερική διατροφή εμπλουτισμένη με ω-3 λιπαρά οξέα, συγκριτικά με την κλασική PN. (RR 0,60; 95% ΔΕ 0,49-0.72; P< 0.00001). Μείωση 40% των ποσοστών μόλυνσης.
-
Μειωμένη συνολική διάρκεια νοσηλείας στο νοσοκομείο (Hospital length of stay), γεγονός που ενδέχεται να σχετίζεται με τα αντιφλεγμονώδη και ανοσορυθμιστικά οφέλη των ω-3 λιπαρών. (95% ΔΕ 1,36-2,93; P<0.00001). Μείωση κατά 2,14 ημέρες.
-
Συντομότερη παραμονή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ICU stay), υποδεικνύοντας πιθανή ταχύτερη κλινική βελτίωση των ασθενών που έλαβαν ω-3 PN. (95% ΔΕ 0,42-3,49; P=0,01). Μείωση κατά 2 ημέρες κατά μέσο όρο.
-
Τάση προς μείωση της θνητότητας, αν και δεν διευκρινίζεται στατιστικά σημαντική μείωση, υπήρχε τάση υπέρ των ω-3.
Συμπεράσματα
Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν ότι η χορήγηση ω-3 συνδέεται με σημαντική μείωση του κινδύνου λοιμώξεων καθώς και με συντομότερη διάρκεια παραμονής τόσο στη ΜΕΘ όσο και στο νοσοκομείο. Αν και η επίδραση στη θνησιμότητα δεν ήταν στατιστικά σημαντική, η συνολική τάση είναι ενθαρρυντική.
Συνεπώς, φαίνεται να αποτελεί μια ασφαλή, αποτελεσματική και ενδεχομένως οικονομικά αποδοτική προσέγγιση για τη διατροφική υποστήριξη νοσηλευόμενων ασθενών.
