Ένας από τους λόγους που προβάλλονται τα σάκχαρα στα GDAs (Ενδεικτική Ημέρήσια Πρόσληψη), στις ετικές των τροφίμων, ήταν επειδή οι έρευνες έδειξαν σύνδεση της παχυσαρκίας με την υπερβολική τους κατανάλωση. Γι΄αυτό και οι βιομηχανίες τροφίμων, σήμερα, κατευθύνονται στη σταδιακή μείωση των σακχάρων στα τρόφιμα ή στην αντικαστάστασή τους με ολιγοθερμιδικές (τεχνητές ή φυσικές) γλυκαντικές ύλες.
Ποια είναι αυτα τα σάκχαρα;
Τα σάκχαρα στα οποία αναφέρομαι, είναι τα πρόσθετα σάκχαρα, όπως η ζάχαρη, το μέλι, το σιρόπι καλαμποκιού, το σιρόπι από ζαχαροκάλαμο ή οι συμπυκνωμένοι χυμοί φρούτων που προστίθενται (είτε από εμάς, είτε από τη βιομηχανία τροφίμων) στα τρόφιμα. Αυτά τα πρόσθετα σάκχαρα, ακόμα και τα αποκαλούμενα «φυσικά», παρέχουν αρκετές θερμίδες, δεν έχουν όμως θρεπτική αξία. Όταν λοιπόν υπερκαταναλωθούν, συμβάλλουν στην αύξηση του βάρους, τον σακχαρώδη διαβήτη και άλλες ασθένειες.
Τι εννούμε με τον περιορισμό;
Όταν εγώ και άλλοι συνάδελφοί μου προτείνουμε τον περιορισμό της πρόσληψης των πρόσθετων σακχάρων, όχι πάνω από 5-10% της συνολικής θερμιδικής πρόσληψης, δεν αναφερόμαστε στα τα φυσικά σάκχαρα των φρούτων και γαλακτοκομικών, οπότε και δεν πρέπει να τα προσμετράτε στο σύνολο.
Δεν σημαίνει ότι τα σάκχαρα των φρούτων και των γαλακτοκομικών μπορούν να καταναλώνονται χωρίς μέτρο. Αυτά τα σάκχαρα προσμετρώνται ξεχωριστά. Για παράδειγμα στα φρούτα, η σύστασή μας είναι για κατανάλωση 2 - 4 μερίδων την ημέρα.
Τι πρέπει να γνωρίζετε;
Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζετε, είναι ότι αυτά τα τρόφιμα, περιέχουν και άλλα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά (βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και μέταλλα), πέρα από τα φυσικά τους σάκχαρα. Επιπρόσθετα, δεν είναι, γενικά, ένοχα για την υπερβολική πρόσληψη σακχάρων. Το αρνητικό αυτό, «προνόμιο», ανήκει στα επιδόρπια, τις καραμέλες και τα γλυκά, όλα δηλαδή τα γλυκίσματα που περιέχουν πολλά πρόσθετα σάκχαρα.
